Twee overwinningen kunnen degradatie echter niet meer voorkomen.
Op zaterdag 8 december werd de laatste ronde van de A/B-jeugdclubcompetitie gespeeld. Je zou kunnen verwachten dat de spelers van SV Leudal het nu na 5 nederlagen op rij wel voor gezien zouden willen houden, maar niks was minder waar. ’s Ochtends moest er aangetreden worden tegen het sterke De Giessen, niet geheel toevallig komend uit Giessenburg. Schijnbaar was men aan Leudalzijde nog niet geheel wakker, aangezien na een uur de voorspelling van 1-3 verlies zelfs nog als optimistisch beschouwd kon worden. Het bontst maakte Lars Strolenberg het. In 10 zetten stond hij totaal verloren. Toen hij hoorde dat het nog onzeker was dat hij in de middagronde misschien geen tegenstander zou hebben (en dus bij opgave 6 uur zou moeten wachten) besloot hij er toch nog iets van te maken. Met hulp van zijn tegenstander en waarschijnlijk ook van boven wist hij de schade te beperken tot pionverlies. Dat deze partij nog wel eens cruciaal kon worden had toen nog niemand kunnen vermoeden.
Martijn Vossen stond op dat moment behoorlijk onder druk tegen Nederlands kampioene Milly Schakel. Op zich had iedereen wel vertrouwen in Martijn aangezien hij deze keer eens meer dan 4 uur geslapen had. Echter de spaarzame kansen die hij kreeg (onder andere middels een krankzinnige variant waarin beide spelers de dame offerden) werden niet benut waardoor de Giessen op voorsprong kwam.
Lang zou dit niet duren want ondertussen begon er zich iets moois af te tekenen. Prahlada Belle speelde op bord 1 met heel wat minder dan 4 uur slaap tegen de topper van de tegenstanders Kasper Euser (1957). Na een krankzinnige opening, waarin Prahlada koos voor actief stukkenspel ten opzichte van een belabberde pionnenstructuur en een nog veel slechtere koningsstelling, was het zijn tegenstander die het verkeerde plan koos en onder zware druk kwam te staan. Net toen zijn tegenstander dacht onder deze druk uit te komen keek Prahlada iets verder en wist een stuk en later de partij te winnen.
Ook Judith Hendrix stond op dat moment al gewonnen na een modelpartij gespeeld te hebben tegen de Aljechin-verdediging van de sterke Lemmy Schakel (1731). Ze zette haar gewonnen stelling alleen iets te vroeg om in stukwinst, maar dit leidde er uiteindelijk alleen maar toe dat het onvermijdelijke punt voor Leudal iets later bijgeschreven werd.
En Lars? Lars had ondertussen zelfs zijn pion teruggewonnen met een meer dan acceptabele stelling en besloot met het oog op de stand dan ook maar remise aan te bieden. Zijn tegenstander was echter niet zo vredelievend en leek liever voor een mataanval te gaan. Het stuk wat hierbij in een penning kwam werd door Lars vervolgens handig opgehaald waardoor ook hij wist te winnen. 3-1 dus tegen een van de toppers uit de klasse.
Eindelijk dus van de hatelijke 0 af. En ook gelijk van de laatste plaats. Deze kon echter nog verloren worden in een rechtstreeks duel met De Cirkel Ede. Heel spannend werd deze match echter nooit. De Cirkel was verzwakt op komen dagen en al na anderhalf uur was het niet meer de vraag óf Leudal zou winnen maar met welke cijfers. Door winst van Lars en Martijn en remises van Prahlada en Judith werd het opnieuw 3-1 wat dan ook gevierd werd bij de plaatselijke McDonalds.
Succes was er verder nog van de regio-genoten van Asten. Dit team, met Venlonaar Thijmen Smith op bord 1 had door onze ochtendoverwinning aan een 2-2 tegen De Giessen voldoende voor een tweede plaats, waardoor er een grote kans is dat zij volgend jaar op meesterklasseniveau mogen acteren.
Ondanks de mooie overwinningen kon SV Leudal degradatie toch niet meer afwenden. Waarom deze klasse de “promotieklasse” wordt genoemd is ons dan ook een raadsel.
Volgend jaar zal er waarschijnlijk gespeeld worden in een nieuwe klasse Zuid-oost, bestaande uit teams van (Oost-)Noord-Brabant, Nijmegen en Limburg. SV Leudal is er dan in ieder geval bij, en uiteraard zijn dan ook alle andere Limburgse A/B-teams van harte welkom om de strijd voor promotie naar de promotieklasse aan te gaan.