Op de eerste avond van het seizoen 2023-2024 werd gestart met het snelschaakkampioenschap van sv Leudal: de Arthur Hendrickx Trofee. Lees verder Arthur Hendrickx wint snelschaakkampioenschap 2023-2024 →

Op zondag 15 oktober begon de nieuwe competitie van de Limburgse Schaakbond.
Schaakvereniging Leudal doet hier weer met 2 teams aan mee.

Beide teams mochten beginnen met een thuiswedstrijd in Buggenum tegen een club uit Noord-Limburg. Leudal 1 speelde tegen het 1e team van Horst en Leudal 2 tegen het 2e team van Schaakmaat uit Venray.

Leudal begon met goede moed, ondanks twee invallers, aan de wedstrijd tegen Horst.
Iwan Sentjens had op bord 5 een gelijkwaardige stelling en wilde geen risico’s nemen en kwam na 1,5 uur spelen met zijn tegenstander remise overeen.
Hans Kivits wist door goed spel een winnende stelling te bereiken en na ruim 2 uur spelen was dat punt dan ook binnen. Peter Sonnemans had op bord 6 niet echt een aanvalsplan en nam een remiseaanbod van zijn tegenstander aan. Arthur Hendrickx had op bord 3 in de opening een pion weggegeven, maar wist deze later weer terug te winnen. Mogelijk dat hij hierdoor wat overmoedig werd, want in plaats van te gaan verdedigen ruilde hij zijn paard af, wat leidde tot een versplinterde pionnenstelling ,wat uiteindelijk een pionnenachterstand opleverde, en verlies van de partij. Mats de Jong had op bord 2 al vroeg in de partij een kwaliteit gewonnen en wist door secuur spel dan ook zijn partij na bijna 4 uur spelen in winst om te zetten.
Alle ogen waren hierna gericht op het 1e bord waar Jan Brandt in een lastig eindspel was verwikkeld. Zijn tegenstander was helaas wat behendiger in het voeren van de stukken en wist met twee pionnen meer een winnend eindspel te bereiken en na ruim 4 uur spelen gaf Jan dan ook op.

Eindstand 3-3

Leudal 2 speelde tegen Schaakmaat en wist dat het een zware wedstrijd zou worden.
Diana Maas voelde zich niet helemaal gezond, maar daar leed haar spel niet onder. Na anderhalf uur spelen zette ze haar tegenstander mooi mat achter de paaltjes.
Wil Lindelauf had het moeilijk op bord 2. Lang ging de strijd gelijk op. Uiteindelijk won hij ook een paard. Maar zijn stelling kwam ernstig onder druk te staan. Het verrassende remise-aanbod van Schaakmaat nam hij dan ook direct aan.
Ben Kusters begon ook vol vertrouwen aan zijn partij. Hij speelde goed en hield het 2,5 uur vol. Maar op dat moment stond hij een paar pionnen achter en dat werd te veel. De stand was nu 1,5-1,5 en alle hoop was gevestigd op Han Wismans. Han speelde op bord 1. Hij kwam minder goed uit de opening, maar wist zijn stelling steeds meer te verbeteren. Lange tijd hoopte hij remise te kunnen spelen, maar na bijna 3,5 uur spelen kon hij in een toren eindspel de promotie van een vrijpion niet meer tegenhouden.
Leudal 2 verloor daardoor zijn eerste wedstrijd met 1,5-2,5. Een resultaat waar we toch tevreden mee zijn.

Op zondag 12 november staan de volgende wedstrijden op het programma. Dan spelen beide teams een uitwedstrijd in Tegelen. Leudal 1 speelt dan tegen hun 1e team, en Leudal 2 tegen hun 2e team.

Op een dinsdagavond in juni werden we opgeschrikt door een telefoontje van Leo Hovens.  “Jan Broekhuis is overleden”. We werden er stil van.

Natuurlijk wisten we dat Jan al ruim 5 jaar vocht tegen een tegenstander waarvan het moeilijk, zo niet onmogelijk, winnen was. Maar Jan ging ervoor en klagen stond niet in zijn woordenboek. Nooit ook maar één onvertogen woord uit zijn mond gehoord. Hoe lastig zijn situatie soms ook was.

.

Jan kwam bij onze schaakvereniging in 2009. Hoewel Jan lid was van Gardé (Maarheeze) kwam hij bij Leudal meespelen in de externe competitie. Jan was één van onze sterkste spelers. En de laatste jaren speelde hij dan ook steevast aan het eerste bord. Zijn resultaten waren altijd erg goed. Met Jan in het team konden we eigenlijk al zeker zijn van minimaal een half punt, want verliezen dat deed Jan niet vaak.  Schaken was Jan zijn lust en zijn leven. Hij bezocht heel veel toernooien waardoor hij ook wel de toernooitijger genoemd werd. Zo won hij de eerste twee edities van het Wim Berdentoernooi in Maasbracht en ook op ons eigen Nunhems Zadentoernooi was Jan een vaste deelnemer waarop we altijd konden rekenen.

Jan was een stille rustige speler. Zijn spel was nooit iets van wild aanvallend spel. Net zoals in het gewone leven was Jan ook op het bord geen “herriemaker”, geen “killer”. Hij was eerder iemand die heel stilletjes zijn tegenstander vast schoof en hem langzaam “wurgde”.  
Jan was iemand die nooit opviel en waaraan je nooit kon zien hoe hij zich voelde. Nooit wist je wat er eigenlijk echt in hem omging. Uitslagen van wedstrijden bijvoorbeeld moest je altijd aan hem vragen. Uit zichzelf iets vertellen over zichzelf deed Jan nooit.

Wat velen niet weten is dat Jan hield van taalgrapjes en humoristische uitspraken. Zo behaalde Jan  tot tweemaal toe een gedeelde eerste plaats bij het Nunhems Zadentoernooi. Maar kreeg beide keren, na toepassing van de reglementen bij gelijk eindigen, uiteindelijk de titel niet. “Tja”, zei Jan, “wat zal ik zeggen na twee keer bijna de titel”. “Wie twee keer het wiel uitvindt kan een fiets maken”.

In 2015 lukte het hem wel om eindelijk de welverdiende titel bij het Nunhems Zadentoernooi (of Bayer zoals het destijds al heette) in de wacht te slepen.

Tijdens het Limburg Open, het meerdaagse schaaktoernooi in Maastricht met Pinksteren gehouden, werd Jan getroffen door een hartaanval. Gelukkig kwam medische hulp op tijd en wist Jan dit te overleven. Bijna was hij in het harnas gestorven.

De laatste paar maanden werd de strijd tegen zijn ziekte steeds moeilijker en zwaarder. Jan moest tegen zijn wil in, schaakwedstrijden laten schieten. En als Jan een schaakwedstrijd moest afzeggen dan wisten wij dat het serieus was. De kampioenswedstrijd tegen Tegelen zegde Jan een paar uur van tevoren af. Hij kon  niet meer. Het moet hem enorm pijn gedaan hebben deze wedstrijd niet te kunnen spelen. Het kampioenschap hebben we voor een groot gedeelte aan Jan te danken. Zoals we meerdere kampioenschappen van ons eerste team voor een groot gedeelte aan hem te danken hebben.  

Een kleine week voor zijn overlijden werd Jan op eigen verzoek opgenomen in het hospice. Daar overleed hij op 20 juni. Jan mocht slechts 67 jaar worden.

Jan, bedankt voor alles wat je voor ons gedaan en betekend hebt.

Erevoorzitter SV Leudal        
Hans Kivits

Dat schaken een mooie hobby kan zijn, zal niemand ontkennen. Het aantal partijen dat op internet gespeeld wordt is enorm. Bij de Schaakverenigingen in Limburg en de rest van Nederland daalt het ledental echter al langere tijd.
De besturen van deze verenigingen en de overkoepelende bonden breken zich het hoofd om oplossingen te verzinnen. Hoe krijgen we meer leden en hoe krijgen we de jeugd geinteresseerd in het mooie schaakspel.
Soms komt de hulp uit onverwachte hoek. Annelies van Beek nam als intern begeleider van Basisschool de Kwir in Neer contact op met schaakvereniging Leudal. Zij vroeg of één van onze leden bereid was om schaakles te komen geven aan een aantal leerlingen op de school.
Na enig overleg was Han Wismans bereid om 23 leerlingen, verdeeld over 2 groepen, elke week 1 uur les te geven.
Al snel bleek dat zowel de leerlingen als de leraar er veel plezier in hadden. En zo leerden de kinderen van groep 4 tot en met 8 in 9 lessen de basis van het schaken.
Bij de laatste les kreeg Meester Han vele tekeningen, foto’s, een VVV-bon en een lekkere doos bonbons als dank voor de leuke en leerzame lessen.

Na de zomervakantie wordt bekeken welke kinderen dan weer schaakles willen krijgen. De preciese invulling van deze lessen moet nog bepaald worden. Maar dat we verder gaan met schaaklessen bij basisschool ‘de Kwir’ staat al vast.

Sfeerimpressie van de schaakles en één van de vele mooie tekeningen